اَلْأَشْهَلُ [el-eşhel] (أَحْمَرُ [aḩmer] vezninde) Ela gözlü adama denir; mü΄ennesi شَهْلَاءُ [şehlâ΄]dır. Kâle fi’n-Nihâye ve fî sifatihi ʹaleyhi’s-selâm: “كَانَ أَشْهَلَ الْعَيْنَيْنِ” اَلشُّهْلَةُ حُمْرَةٌ فِي سَوَادِ الْعَيْنِ كَالشُّكْلَةِ فِي الْبَيَاضِ Ve
أَشْهَلُ [eşhel] Bir sanemin ismidir, ʹArabdan Benû ʹAbdu’l-Eşhel dedikleri cemâʹat ona muzâftır.
اَلْأَشْهَلُ [el-eşhel] (hemzenin ve hâ’nın fethiyle) Şol kimsedir ki gözünün karası göğe mâyil ola.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı