اَلْآفَةُ [el-âfet] (hemzenin meddiyle) Belâya denir, عَاهَةٌ [ʹâhet] maʹnâsına, ʹalâ-kavlin isâbet eylediği nesneyi tebâh ve ifsâd eden ʹârızaya denir; cemʹi آفَاتٌ [âfât] gelir; yukâlu: أَصَابَتْهُ آفَةٌ أَيْ عَاهَةٌ أَوْ عَرَضٌ مُفْسِدٌ لِمَا أَصَابَهُ
اَلْآفَةُ [el-âfet] (hemzenin meddiyle) Maʹrûftur, belâ maʹnâsına; yukâlu: إِيفَ الزَّرْعُ بِكَسْرِ الْهَمْزَةِ وَمَدِّهَا عَلَى مَا لَمْ يُسَمَّ فَاعِلُهُ
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı