اَلْإِفَادَةُ [el-ifâdet] (إِرَادَةٌ [irâdet] vezninde) Bir adama mâl vermek maʹnâsınadır ki fâ΄idelendirmekten ʹibârettir; tekûlu: أَفَدْتُهُ الْمَالَ أَيْ أَعْطَيْتُهُ إِيَّاهُ Ve helâk eylemek maʹnâsınadır; tekûlu: أَفَدْتُ فُلاَنًا أَيْ أَهْلَكْتُهُ وَأَمَتُّهُ
اَلْإِفَادَةُ [el-ifâdet] (hemzenin kesriyle) Gayra bir nesne vermek; tekûlu: أَفَدْتُ الْمَالَ إِذَا أَعْطَيْتَهُ غَيْرَكَ Ve
إِفَادَةٌ [ifâdet] İstifâde maʹnâsına da gelir; yukâlu: أَفَدْتُهُ أَيِ اسْتَفَدْتُهُ Yaʹnî “Kabz ettim.”
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı