اَلْإِفَازَةُ [el-ifâzet] (hemzenin kesriyle) Zafer-yâb eylemek maʹnâsınadır; yukâlu: أَفَازَهُ اللهُ بِكَذَا فَفَازَ بِهِ أَيْ أَظْفَرَهُ بِهِ فَذَهَبَ بِهِ يَعْنِي فَفَازَ وَذَهَبَ بِهِ
اَلْإِفَازَةُ [el-ifâzet] (hemzenin kesriyle) Zafer vermek; tekûlu: أَفَازَهُ اللهُ تَعَالَى بِكَذَا وَأَفَازَ بِهِ إِذَا ذَهَبَ بِهِ Cevherî’nin bu makâmda أَيْ ذَهَبَ بِهِ dediği فَوْزٌ [fevz]i lâzımıyla tefsîrdir. Sâhib-i Ṡurâḩذَهَابٌ [žehâb] إِفَازَةٌ [ifâzet]in maʹnâsın zann edip إِفَازَةٌ [ifâzet]i reften ile tefsîr etmiştir.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı