اَلْإِفَاخَةُ [el-ifâḣat] (hemzenin kesriyle) فَوَخَانٌ [feveḣân] ile maʹnâ-yı sânîde mürâdiftir; yukâlu: أَفَاخَ الرَّجُلُ بِمَعْنَى فَاخَ Ve havâyı serinlendirmek maʹnâsına müstaʹmeldir; tekûlu: أَفِخْ عَنَّا مِنَ الظَّهِيرَةِ أَيْ أَبْرِدْ
اَلْإِفَاخَةُ [el-ifâḣat] (hemzenin kesriyle) İnsân yellenmek; yukâlu: أَفَاخَ الْإِنْسَانُ إِفَاخَةً Ve fi’l-hadîsi: “كُلُّ بَائِلَةٍ تُفِيخُ” Yaʹnî “Her tebevvül eden lâ-cereme yellenir.” Naḋr b. Şumeyl eyitti: Kaçan ki insân yâhûd hayvân tebevvül ederken yellense أَفَاخَ derler.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı