اَلْأَفِينُ [el-efîn] (أَمِيرٌ [emîr] vezninde) Bu dahi re΄y ve ʹakl ve rüşdü vâhî sebük-magz adama denir; ve minhu’l-meselu: “إِنَّ الرَّقِينَ يُغَطِّي أَفْنَ الْأَفِينِ” Yaʹnî “Zînet-i zâhire ahmakın humkunu setr eder.” Ve
أَفِينٌ [efîn] Beyhûde yere lâf u güzâfla temeddüh eden fodula denir. Ve çürük cevze denir. Ve deve köşeğine denir.
اَلْأَفِينُ [el-efîn] (hemzenin fethi ve fâ’nın kesri ve meddiyle) Fikri zaʹîf olan kimse. Ve fi’l-meseli: “إِنَّ الرَّقِينَ يُغَطِّي أَفَنَ الْأَفِينِ” Ve رَقِينٌ [rakîn] ḵâf’la hattın ve sâ΄ir nesnenin iʹrâbına ve muhassinâtına derler, yaʹnî zînet zaʹfı ve ʹaybı setr eder.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı