اَلْإِلْتِزَامُ [el-iltizâm] (إِفْتِعَالٌ [iftiʹâl] vezninde) مُلَازَمَةٌ [mulâzemet] maʹnâsınadır; yukâlu: إِلْتَزَمَهُ بِمَعْنَى لَازَمَهُ Ve إِلْزَامٌ [ilzâm] kelimesine mutâviʹ olur, bir nesneyi kendi üzerine lâzım edinmek maʹnâsınadır; yukâlu: أَلْزَمَهُ الشَّيْءَ فَالْتَزَمَهُ Ve bir adamın boynuna sarmaşıp der-âgûş eylemek maʹnâsına müstaʹmeldir; yukâlu: إِلْتَزَمَهُ إِذَا اعْتَنَقَهُ Şârih der ki مُلْتَزِمٌ [multezim]-i Kaʹbe-i muʹazzama bundan me΄hûzdur.
اَلْإِلْتِزَامُ [el-iltizâm] (hemzenin ve tâ’nın kesriyle) Lâzım edinmek; tekûlu: أَلْزَمْتُهُ الشَّيْءَ فَالْتَزَمْتُهُ Ve
إِلْتِزَامٌ [iltizâm] İki kimse birbirinin boynuna sarmaşmağa dahi derler; yukâlu: إِلْتَزَمَا إِذَا اعْتَنَقَا Ve sâhib-i Ṡurâḩ bu maʹnâları fark etmeyip إِلْتِزَامٌ [iltizâm]ı mutlakan be-gerden gerden ile tefsîr etmiştir.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı