اَلْإِهْرَارُ [el-ihrâr] (hemzenin kesriyle) Köpeği sızlatıp siniletmek ve kığırdatmak maʹnâsınadır; yukâlu: أَهَرَّ الْكَلْبَ إِهْرَارًا إِذَا صَوَّتَهُ Ve minhu’l-mesel: ḣشَرٌّ أَهَرَّ ذَا نَابٍḢ Yaʹnî “Azı sâhibini ki murâd kelbdir, bir şerr-i ʹazîm kığırdattı” Bir şerr ve kerîhe emâretleri zuhûru hînde darb olunur. Aslı budur ki kelb kısmının vakt-i gayr-i maʹhûdda gayr-i maʹrûf olan هَرِيرٌ [herîr]ini işittikte bir şerr-i nâgehânî hudûsundan ihtirâz eylemekle kendi nefsine ve yanında olan kimselere kelbin bu vaktte herîri boş değildir, elbette bir târikaya mebnîdir diye iʹzâm-ı hâlle âgâh ve âmâde olmağı tenbîh eder. Kelâm-ı mezbûr aslda مَا أَهَرَّ ذَا نَابٍ إِلاَّ شَرٌّ idi ki tekavvîyi mutazammın maʹnâ-yı nefye ʹâ΄iddir. Fe-li-hâzâ nekre ile ibtidâ müvecceh olmuştur. Ve
إِهْرَارٌ [ihrâr] Koyun kısmını su içmeğe çağırmak yâhûd götürmek maʹnâsınadır; yukâlu: أَهَرَّ بِالْغَنَمِ إِذَا دَعَاهَا إِلَى الْمَاءِ أَوْ أَوْرَدَهَا
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı