اَلْإِهْرَاقُ [el-ihrâḵ] (hemzenin kesriyle) هِرَاقَةٌ [hirâḵat] maʹnâsınadır; yukâlu: أَهْرَقَ الْمَاءَ يُهْرِقُهُ إِهْرَاقًا عَلَى وَزْنِ أَكْرَمَ يُكْرِمُ إِكْرَامًا إِذَا صَبَّهُ
اَلْإِهْرَاقُ [el-ihrâḵ] (hemzenin kesri ve hâ’nın sükûnuyla) Kezâlik dökmek ve bu هَرَاقَ [herâḵa]da lügat-ı uhrâdır; yukâlu: أَهْرَقَ الْمَاءَ يُهْرِقُهُ إِهْرَاقًا [Bu] أَفْعَلَ يُفْعِلُ bâbı üzere. Sîbeveyhi eyitti: Vaktâ ki hemzeyi hâ’ya tebdîl ettiler, hâ’yı nefs-i kelimeden gibi lâzım kılıp üzerine elif idhâl ettilerve hâ’nın lüzûmunu ʹaynü’l-fiʹli hazf etmekten ʹıvaz kıldılar, zîrâ أَهْرَقَ aslında أَرْيَقَ idi.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı