اَلتَّشْبِيبُ [et-teşbîb] (تَفْعِيلٌ [tefʹîl] vezninde) Bir nesnenin hüsn ve revnakını ziyâde ve efzûn eylemek maʹnâsınadır. Bu münâsebetle ıstılâh-ı bedîʹiyyâtta نَسِيبٌ بِالنِّسَاءِ maʹnâsına istiʹmâl olunmuştur ki şâʹire matlaʹ-ı kasîdesinde mahbûbe-i maʹşûkasıyla tagazzül eylemekten ʹibârettir. İbtidâ mahbûbesini ve şuʹarâ-yı ʹAcem ü Rûm’a göre mahbûbunu medh ve vasf edip miyânelerinde derkâr olan baʹzı mevâdd ve ahvâl ve mâcerâyı yâd eylemekle gûyâ ki mahbûbesinin zikriyle kasîdesini tezyîn ve tahsîn eder. Meselâ Kaʹb hazretlerinin naʹt-ı şerîfi mutazammın bürdesi evvelinde “بَانَتْ سُعَادُ فَقَلْبِيَ الْيَوْمَ مَبْتُولُ” beytleri gibi; yukâlu: شَبَّبَ الشَّاعِرُ قَصِيدَتَهُ بِفُلاَنَةٍ إِذَا أَتَى بِنَسِيبِ النِّسَاءِ أَيْ قَالَ فِيهَا الْغَزَلَ وَعَرَّضَ بِحُبِّهَا
اَلتَّشْبِيبُ [et-teşbîb] Şâʹir şiʹrinde mahbûbeyi medh etmek; yukâlu: هُوَ يُشَبِّبُ بِفُلَانَةٍ أَيْ يَنْسُبُ بِهَا Yaʹnî şiʹrinde medhi ona nisbet eder.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı