اَلتَّشَاحُّ [et-teşâḩḩ] (تَفَاعُلٌ [tefâʹul] vezninde) İki kimse bir nesne zımnında birbirine buhl ve dınnet edişmek yaʹnî o nesneyi her biri âheri almayıp kendisi almak murâdında olmak maʹnâsınadır; yukâlu: تَشَاحَّا عَلَى اْلأَمْرِ أَيْ لاَ يُرِيدَانِ أَيْ يَفُوتَهُمَا يَعْنِي يُرِيدُ كُلٌّ مِنْهُمَا اْلإِسْتِيشَارَ بِهِ ve yukâlu: تَشَاحَّ الْقَوْمُ فِي اْلأَمْرِ إِذَا شَحَّ بَعْضُهُمْ عَلَى بَعْضٍ حَذَرَ فَوْتِهِ
اَلتَّشَاحُّ [et-teşâḩḩ] (tâ’ın fethiyle) Bir nesnenin üzerine buhl ve hırs gösterişmek; yukâlu: تَشَاحَّ الرَّجُلَانِ عَلَى الْأَمْرِ أَيْ لَا يُرِيدَانِ أَنْ يَفُوتَهُمَا
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı