التَّيْتَاءُ [et-teytâ΄] (tâ’nın fethi ve elif’in meddiyle) ve
التِّيتَاءُ [et-tîtâ΄] (tâ’nın kesriyle) ve
التِّئْتَاءُ [et-ti΄tâ΄] (tâ’nın kesri ve hemze’nin sükûnuyla) Şol kimsedir ki cimâʹ eder iken hadesler, yaʹnî yestehler ola ki emrâzdandır, ona عِذْيَوْطٌ [ʹižyevṯ] dahi derler. Ve ʹalâ-kavlin idhâl eylemezden evvel inzâl eder olan kişiye denir. Bu dahi sulbün rehâvetinden yâhûd şebakın şiddetinden neşʹet eder; yukâlu: رَجُلٌ تَيْتَاءٌ وَتِيتَاءٌ وَتِئْتَاءٌ أَيْ يُحْدِثُ عِنْدَ الْجِمَاعِ أَوْ يُنْزِلُ قَبْلَ الإِيلاَجِ
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı