اَلتَّوَكُّؤُ [et-tevekku΄] (تَفَعُّلٌ [tefaʹʹul] vezninde) Bir nesneye söykenip dayanmak maʹnâsınadır; yukâlu: تَوَكَّأَ عَلَى الشَّيْءِ إِذَا تَحَمَّلَ وَاعْتَمَدَ Yaʹnî “Ona ağırlığını çöküp dayandı.” Ve nâkayı doğurmak burusu tutmakla feryâd eylemek maʹnâsınadır, yukâlu: تَوَكَّأَتِ النَّاقَةُ إِذَا أَخَذَهَا الطَّلْقُ فَصَرَخَتْ
اَلتَّوَكُّؤُ [et-tevekku΄] (fethateynle ve kâf’ın zammı ve teşdîdiyle) Söykenmek; yukâlu: تَوَّكَأْتُ عَلَى الْعَصَى Ve asl-ı tâ bu zikr olunanların cemîʹinde vâv’dır.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı