اَلْحَفَدَةُ [el-ḩafedet] (fetehâtla) Kezâlik حَافِدٌ [ḩâfid]in cemʹidir, bir adamın benâtına yaʹnî kız evlâdına ʹalâ-kavlin evlâd-ı evlâdına denir ve ʹalâ-re΄yin ashârına yaʹnî dâmâdlarına denir, hizmetinde müsriʹ oldukları için ve minhu kavluhu taʹâlâ: ﴿وَجَعَلَ لَكُمْ مِنْ أَزْوَاجِكُمْ بَنِينَ وَحَفَدَةً﴾ الآية Ve
حَفَدَةٌ [ḩafedet] Alaca ve nakş-kârî işleyenlere ıtlâk olunur, sürʹatleri için.
اَلْحَفَدَةُ [el-ḩafedet] (fethateynle) Muʹîn ve zahîr olan kimseler, aʹvân ve hademe maʹnâsına. Baʹzılar حَفَدَةٌ [ḩafedet] veled-i veled maʹnâsına gelir demişler.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı