اَلْحَفْوُ [el-ḩafv] (عَفْوٌ [ʹafv] vezninde) İkrâm eylemek maʹnâsınadır; yukâlu: حَفَا اللهُ بِهِ حَفْوًا إِذَا أَكْرَمَهُ Ve bir nesne vermek maʹnâsınadır; yukâlu: حَفَا زَيْدٌ فُلَانًا إِذَا أَعْطَاهُ Ve vermeyip mahrûm eylemek maʹnâsına olmakla zıdd olur; yukâlu: حَفَا فُلَانًا إِذَا مَنَعَهُ Ve bıyığı ifrât-ı vech üzere kırkmak maʹnâsınadır; yukâlu: حَفَا شَارِبَهُ إِذَا بَالَغَ فِي أَخْذِهِ
اَلْحَفْوُ [el-ḩafv] (ḩâ’nın fethi ve fâ’nın sükûnuyla) Menʹ etmek, Aṡmaʹî rivâyeti üzere; tekûlu: حَفَوْتُ الرَّجُلَ مِنْ كُلِّ خَيْرٍ أَحْفُوهُ حَفْوًا مِنَ الْبَابِ الْأَوَّلِ إِذَا مَنَعْتَهُ مِنْ كُلِّ خَيْرٍ
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı