اَلدُّخْدُخُ [ed-duḣduḣ] (هُدْهُدٌ [hudhud] vezninde) ve
اَلدُّخَادِخُ [ed-duḣâdiḣ] (عُلاَبِطٌ [ʹulâbiṯ] vezninde) Bodur kişiye denir; yukâlu: رَجُلٌ دُخْدُخٌ وَدُخَادِخٌ أَيْ قَصِيرٌ Ve
دُخْدُخٌ [duḣduḣ] ve
دُخْدُوخٌ [duḣdûḣ] (vâv ziyâdesiyle) Asvâttandır. Bir adamı epsem ve iskât eylemek mahallinde âzâr ile îrâd olunur ki sus demek yerindedir; sözünü ağızında komak mevkiʹinde söylenir: إِذَا أَرَادُوا أَنْ يَقْدَعُوا الرَّجُلَ وَيَرُدُّوا كَلاَمَهُ فِي فِيهِ قَالُوا لَهُ دُخْدُخْ وَدُخْدُوخْ
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı