اَلدَّدَانُ [ed-dedân] (سَحَابٌ [seḩâb] vezninde) Aslâ hayr ve menfaʹate yaramayan cemâd makûlesi şahsa denir; yukâlu: رَجُلٌ دَدَانٌ أَيْ لَا غَنَاءَ عِنْدَهُ يَعْنِي لَا مَنْفَعَةَ مِنْهُ لِأَحَدٍ Ve kesmez künd kılıca denir. Ve pek kesici kılıca denmekle zıdd olur.
اَلدَّدَانُ [ed-dedân] (feth-i dâl’la) Menfaʹate yaramayan kimse. Ve
دَدَانٌ [dedân] Kesmez kılıca dahi derler. Bir kelimenin fâ’sı ve ʹayn’ı cins-i vâhidden olup bilâ-fâsıla ikisi dahi müteharrik olmak, kelâm-ı ʹArabda bu iki kelimeden gayrı bulunmamıştır.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı