اَلدُّرْدُرُ [ed-durdur] (هُدْهُدٌ [hudhud] vezninde) Çocuk kısmının dişleri bitecek yerlere denir, ʹalâ-kavlin bitmezden mukaddem. Kezâlik dişler döküldükten sonra yerlerine denir; ve minhu’l-meselu: “أَعْيَيْتِنِي بِأُشُرٍ فَكَيْفَ بِدُرْدُرٍ” أَيْ لَمْ تَقْبَلِ النُّصْحَ شَابًّا فَكَيْفَ وَقَدْ بَدَتْ دَرَادِرُكِ كِبَرًا [Ve] أُشُرٌ [uşur] zammeteynle keskin dişe denir. Yaʹnî “Sen beni dişlerin keskin olduğu hengâmda ʹâciz kılmış idin, şimdi ise dişlerin dökülmekle pîr oldun.” Murâd genç iken pendimi ve irşâdımı katʹâ isgâ eylemez idin, şimdi ise pîr oldun zuʹmünce nasîhatten müstagnî oldun. Mesel-i mezbûru bir kimse zevcesine îrâd eylemekle fiʹl mü΄ennestir ve emsâl mütegayyir olmaz.
اَلدُّرْدُرُ [ed-durdur] (dâl’ların zammeleriyle ve mâ-beynde râ’nın sükûnuyla) Oğlanın dişi bitecek yerleridir, مَغَارِزُ أَسْنَانٍ maʹnâsına. Ve fi’l-meseli: “أَعْيَيْتَنِي بِأُشُرٍ فَكَيْفَ بِدُرْدُرٍ” Ve أُشُرٌ [uşur] keskin diş demektir, nitekim mürûr etti.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı