اَلدَّقَعُ [ed-deḵaʹ] (dâl’ın ve ḵâf’ın fethiyle) Bir kimse ednâ dirliğe râzî ve kâniʹ olmak maʹnâsınadır; yukâlu: دَقِعَ الرَّجُلُ دَقَعًا مِنَ الْبَابِ الرَّابِعِ إِذَا رَضِيَ بِأَدْنَى الْعَيْشِ Ve fakr u fâkaya tahammül eylemeyip telâş ve şikâyet eylemek maʹnâsınadır; yukâlu: دَقِعَ الرَّجُلُ إِذَا أَسَاءَ احْتِمَالَ الْفَقْرِ Ve bir kimse ifrât-ı fakr u meskenetinden hâksâr olmak maʹnâsınadır; yukâlu: دَقِعَ الرَّجُلُ إِذَا لَصِقَ بِالتُّرَابِ أَيْ فَقْرًا Ve deve köşeği sütten bıkmak maʹnâsınadır; yukâlu: دَقِعَ الْفَصِيلُ إِذَا بَشِمَ عَنِ اللَّبَنِ
اَلدَّقَعُ [ed-deḵaʹ] (fethateynle) Toprağa karîb olmak; yukâlu: دَقِعَ الرَّجُلُ مِنَ الْبَابِ الرَّابِعِ دَقَعًا إِذَا لَصِقَ بِالتُّرَابِ ذُلًّا Ve fakra tahammül etmemek maʹnâsına da gelir. Ve fi’l-hadîsi: “إِذَا جُعْتُنَّ دَقِعْتُنَّ” أَيْ “خَضَعْتُنَّ وَلَزَقْتُنَّ بِالتُّرَابِ”
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı