اَلدُّكُوكُ [ed-dukûk] (zammeteynle) Cemʹidir, kâlallâhu taʹâlâ: ﴿جَعَلَهُ دَكًّا﴾ (الأعراف 143) Ve ihtimâldir ki دَكًّا masdar ola, zîrâ vaktâ ki جَعَلَهُ dediyse gûyâ ki دَكَّهُ demiş olur ve vaktâ ki ʹakibince دَكًّا denildiyse دَكَّهُ دَكًّا mesâbesinde olur yâhûd دَكًّا den murâdذَا دَكٍّ demektir, muzâf mahzûftur. Ve baʹzılar meddiyle kırâ΄at edip “جَعَلَهُ دَكَّاءَ” dedi, أَيْ جَعَلَهُ أَرْضًا دَكَّاءَ takdirinde, zîrâ جَبَلٌ müzekkerdir, دَكَّاءَ ona sıfat olımaz, اَرْضٌ takdîrinden lâbüddür. Ve
دَكٌّ [dekk] Kuyuyu toprakla örtmeğe dahi derler; yukâlu: دَكَكْتُ الرَّكِيَّةَ إِذَا دَفَنْتَهُ بِالتُّرَابِ
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı