اَلدِّمَامُ [ed-dimâm] (كِتَابٌ [kitâb] vezninde) Sıvaya denir, ne gûne olursa olsun; yukâlu: دَمَّهُ بِالدِّمَامِ وَهُوَ مَا طُلِيَ بِهِ Ve küçük çocuğun cebhesine tılâ eyledikleri devâya denir, ḣavlân-ı Mekkî gibi. Ve yağmursuz sehâba denir; yukâlu: بَدَا فِي السَّمَاءِ دِمَامٌ أَيْ سَحَابٌ لَا مَاءَ فِيهِ
اَلدِّمَامُ [ed-dimâm] (dâl’ın kesriyle) Bir devâdır ki oğlancığın alnına ve gözlerinin taşrasına sürülür. Ve her nesne ki tılâ olunur, ona دِمَامٌ [dimâm] derler.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı