اَلزُّبْيَةُ [ez-zubyet] (غُرْفَةٌ [ġurfet] vezninde) Şol yüksek tepeye denir ki ona sel suyu çıkıp basmaz ola; yukâlu: قَعَدَ فِي زُبْيَةٍ أَيْ رَابِيَةٍ لَا يَعْلُوهَا مَاءٌ Cemʹi زُبَى [zubâ] gelir, هُدَى [hudâ] vezninde. Ve arslan sayd edecek çukura denir, yüksek yerlerde kazıldığı için. Kâle’ş-şârih ve minhu’l-mesel: “بَلَغَ السَّيْلُ الزُّبَى أَيِ اشْتَدَّ الْأَمْرُ”
اَلزُّبْيَةُ [ez-zubyet] (zâ’nın zammı ve yâ’nın sükûnuyla) Şol yüksek yerdir ki ona su çıkmaya.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı