اَلزَّفِيفُ [ez-zefîf] (zâ’nın fethi ve fâ’nın kesri ve meddiyle) Serîʹ maʹnâsına, ذَفِيفٌ [žefîf] serîʹ maʹnâsına olduğu gibi žâl-ı muʹceme ile. Ve
زَفِيفٌ [zefîf] Sürʹat etmeğe dahi derler; yukâlu: زَفَّتِ الظَّلِيمُ وَالْبَعِيرُ يَزِفُّ زَفِيفًا مِنَ الْبَابِ الثَّانِي إِذَا أَسْرَعَ Ve ظَلِيمٌ [żalîm] żâ-i muʹceme ile devekuşunun erkeğidir. Ve kavm yürümede sürʹat etmeğe dahi derler; [yukâlu:] زَفَّ الْقَوْمُ فِي مَشْيِهِمْ إِذَا أَسْرَعُوا Ve minhu kavluhu taʹâlâ: ﴿فَأَقْبَلُوا إِلَيْهِ يَزِفُّونَ﴾ (الصافات، 94) Ve يُقَالُ لِلطَّائِشِ الْحِلْمِ قَدْ زَفَّ رَأْلُهُ Ve طَائِشُ الْحِلْمِ [ṯâ΄işu’l-ḩilm] ḩâ-i mühmelenin kesriyle hafîfü’l-ʹakl maʹnâsınadır. Ve رَأْلٌ [re΄l] râ-i mühmele ve hemze ile devekuşu yavrusudur, teşbîh ve temsîl olur. Ve yel mülâyim esmeğe dahi derler; yukâlu: زَفَّتِ الرِّيحُ إِذَا هَبَّتْ هُبُوبًا غَيْرَ شَدِيدٍ، وَلَكِنَّهُ فِي ذَلِكَ مَاضٍ Yaʹnî yel mülâyemetle sürʹatten hâlî olmasa.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı