اَلزَّكَاءُ [ez-zekâ΄] (zây’ın fethiyle) ve
اَلزُّكُوُّ [ez-zukuvv] (عُلُوٌّ [ʹuluvv] vezninde) Neşv ü nemâ bulmak maʹnâsınadır; yukâlu: زَكَا الشَّيْءُ يَزْكُو زَكَاءً وَزُكُوًّا إِذَا نَمَا Ve bir kimse ehl-i salâh olmak maʹnâsınadır; yukâlu: زَكَى الرَّجُلُ إِذَا صَلُحَ Ve mütenaʹʹim olmak maʹnâsınadır; yukâlu: زَكَا فُلَانٌ إِذَا تَنَعَّمَ
اَلزَّكَاءُ [ez-zekâ΄] (zâ’nın fethi ve elifin meddiyle) Nebâtât büyümek; yukâlu: زَكَا الزَّرْعُ يَزْكُو زَكَاءً إِذَا نَمَا Ve liyâkat maʹnâsına da gelir; tekûlu: لَا يَزْكُو بِفُلَانٍ أَيْ لَا يَلِيقُ بِهِ Ve
زَكَاءٌ [zekâ΄] Kuvvet-i zihne dahi derler; yukâlu: غُلَامٌ زَكِيٌّ أَيْ زَاكٍ
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı