Kamus-ı Muhit - الزل maddesi

اَلزُّلُّ [ez-zull] (zây’ın zammıyla) ve

اَلزَّلَلُ [ez-zelel] (fethateynle) Sıyrıncak yere denir. Sîga-i sâniye fi’l-asl masdar olmakla te΄nîs ve tezkîri müsâvîdir; yukâlu: مَقَامٌ زُلٌّ وَزَلَلٌ وَمَقَامَةٌ زَلَلٌ أَيْ يُزَلُّ فِيهِ Ve

زَلَلٌ [zelel] Vezn ve mikdârda olan noksâna ıtlâk olunur; yukâlu: فِي مِيزَانِهِ زَلَلٌ أَيْ نُقْصَانٌ Ve bir adam arık kıçlı olmak maʹnâsınadır; yukâlu: زَلَّ الرَّجُلُ زَلَلًا مِنَ الْبَابِ الرَّابِعِ إِذَا كَانَ أَزَلَّ

اَلزَّلُ [ez-zell] (zây’ın fethi ve lâm’ın teşdîdiyle) ve

اَلزَّلِيلُ [ez-zelîl] (أَزِيزٌ [ezîz] vezninde) ve

اَلْمَزِلَّةُ [el-mezillet] (mîm’in fethi ve zây’ın kesriyle) ve

اَلزُّلُولُ [ez-zulûl] (حُلُولٌ [ḩulûl] vezninde) ve

اَلزَّلَلُ [ez-zelel] (fethateynle) ve

اَلزِّلِّيلَى [ez-zillîlâ] (خِلِّيفَى [ḣillîfâ] vezninde ve medd ile lügattır) Ayak çamurdan ve dayıncak yerden dayınıp kaymak yâhûd bir sözde zeyg ve hatâ eylemek maʹnâsınadır. Mü΄ellifin Baṡâ΄ir’de beyânına göre ayak kaymak maʹnâsında hakîkat ve habt ve hatâ΄ kelâmda mecâzdır; tekûlu: زَلَلْتَ يَا رَجُلُ تَزِلُّ وَزَلِلْتَ كَمَلِلْتَ زَلًّا وَزَلِيلًا وَمَزِلَّةً وَزُلُولًا وَزِلِّيلَى وَزِلِّيلَاءَ مِنَ الْبَابِ الثَّانِي وَالرَّابِعِ إِذَا زَلِقَتْ فِي طِينٍ أَوْ مَنْطِقٍ Ve bir adamın ʹömr ve hayâtı geçip gitmek maʹnâsına müstaʹmeldir; yukâlu: زَلَّ عُمُرُهُ إِذَا ذَهَبَ Ve

زَلِيلٌ [zelîl] ve

زُلُولٌ [zulûl] Sürʹatle mürûr eylemek maʹnâsına müstaʹmeldir ki gûyâ kayıp gitmiş olur; yukâlu: زَلَّ الرَّجُلُ زَلِيلًا وَزُلُولًا إِذَا مَرَّ سَرِيعًا Ve

زُلُولٌ [zulûl] Akçe elden kayıp dökülmek, ʹalâ-kavlin vezni nâkıs ve nâ-tamâm olmak maʹnâsınadır; yukâlu: زَلَّتِ الدَّرَاهِمُ زُلُولًا إِذَا انْصَبَّتْ أَوْ نَقَصَتْ وَزْنًا

Vankulu Lugatı - الزل maddesi

اَلزُّلُّ [ez-zull] (zâ’nın zammı ve lâm’ın teşdîdiyle) Sıyrıncak olan yer; yukâlu: زُحْلُوفَةٌ زُلٌّ أَيْ زَلَقٌ Ve زُحْلُوفَةٌ [zuḩlûfet] zâ-yı muʹcemenin zammı ve ḩâ΄-i mühmelenin sükûnuyla şol yokuştur ki oğlancıklar ondan aşağı sıyrılırlar.