اَلسُّخْرِيَّةُ [es-suḣriyyet] ve
اَلسُّخْرِيُّ [es-suḣriyy] (sîn’lerin zammıyla) İsmlerdir, masharalığa denir; yukâlu: إِتَّخَذُوهُ سُخْرِيَّةً وَسُخْرِيًّا
اَلسِّخْرِيُّ [es-siḣriyy] (sîn’in kesri ve zammıyla) Bir adama zoraki bir iş teklîf eylemek maʹnâsınadır; yukâlu: سَخَرَهُ سُخْرِيًّا وَسِخْرِيًّا مِنَ الْبَابِ الثَّالِثِ إِذَا كَلَّفَهُ مَا لاَ يُرِيدُ وَقَهَرَهُ Şârih der ki gerçi yâ’sız سُخْرٌ [suḣr] dahi bu maʹnâda masdardır, lâkin yâ-yı nisbet ziyâde-i kuvveti mutazammındır, خُصُوصٌ [ḣuṡûṡ] ve خُصُوصِيَّةٌ [ḣuṡûṡiyyet] gibi. İntehâ.
اَلسُّخْرِيُّ [es-suḣriyy] (sîn’in zammı ve ḣâ’nın sükûnu ve yâ’nın teşdîdiyle)
اَلسِّخْرِيُّ [es-siḣriyy] (sîn’in kesriyle ve yâ’nın kezâlik teşdîdiyle) Cümlesi bir maʹnâyadır. Ve kuri΄e bihimâ kavluhu taʹâlâ: ﴿لِيَتَّخِذَ بَعْضُهُمْ بَعْضًا سُخْرِيًّا﴾ (الزخرف 32)
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı