اَلسُّخَّلُ [es-suḣḣal] (سُكَّرٌ [sukker] vezninde) ve
اَلسُّخَّالُ [es-suḣḣâl] (رُمَّانٌ [rummân] vezninde) Zaʹîf ve hor ve ellerinden hayr ve şerr gelmez kimselere denir; müfredleri سَخْلٌ [saḣl]dır, نَخْلٌ [naḣl] vezninde; yukâlu: رِجَالٌ سُخَّلٌ وَسُخَّالٌ أَيْ ضُعَفَاءُ أَرْذَالٌ Ve
سُخَّلٌ [suḣḣal] (سُكَّرٌ [sukker] vezninde) Çekirdeği pekişmez olan kemter hurmâya denir, شِيصٌ [şîṡ] maʹnâsına.
اَلسَّخْلُ [es-saḣl] (sîn’in fethiyle) سُخَّلٌ [suḣḣal] ve سُخَّالٌ [suḣḣâl]in müfredidir ki zikr olundu. Ve nâkıs ve nâ-tamâm olan şey΄e denir ki henüz hadd-i tamâmına bâlig olmaya. Ve
سَخْلٌ [saḣl] Masdar olur, nefy ve selb eylemek maʹnâsınadır, niteki خَسْلٌ [ḣasl] dahi bu maʹnâyadır; yukâlu: سَخَلَهُمْ سَخْلًا مِنَ الْبَابِ الثَّالِثِ إِذَا نَفَاهُمْ Ve bir nesneyi hudʹa ve sanʹatla bir takrîb ahz eylemek maʹnâsınadır, bir kimsenin yanından usûlle bir nesne ahzı gibi; yukâlu: سَخَلَ الشَّيْءَ إِذَا أَخَذَهُ مُخَاتَلَةً
اَلسُّخَّلُ [es-suḣḣal] (sîn’in zammı ve ḣâ’nın fethi ve teşdîdiyle) Ricâlden zaʹîf olan kimselere derler; cemʹdir, vâhidi yoktur. Ve
سُخَّلٌ [suḣḣal] Çekirdeği berk olmayan hurmâya dahi derler, ehl-i Medîne lügati üzere.
اَلسَّخْلُ [es-saḣl] (sîn’in fethi ve ḣâ’nın sükûnuyla) Cemʹi, zikr olunan kuzular maʹnâsına.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı