Kamus-ı Muhit - السخو maddesi

اَلسَّخْوُ [es-saḣv] ve

اَلسَّخْيُ [es-saḣy] (sîn’lerin fethiyle) Tencere altına âteş işleyecek yer düzeltmek maʹnâsınadır ki kösegi ile küllerini yâ üzerinde olan odunları iki tarafa çekip yol gibi açmaktan ʹibarettir, tâ ki vüsʹatlenip âteş meydâna çıkmakla tencereye te΄sîr eyleye; yukâlu: سَخَا النَّارَ وَسَخَى سَخْوًا وَسَخْيًا مِنَ الْبَابِ الْأَوَّلِ وَالثَّالِثِ إِذَا جَعَلَ لَهَا مَذْهَبًا تَحْتَ الْقِدْرِ وَيُقَالُ سَخَا الْقِدْرَ إِذَا جَعَلَ لِلنَّارِ تَحْتَهَا مَذْهَبًا Ve sâkin ve epsem olmak maʹnâsınadır; yukâlu: سَخَا فُلَانٌ إِذَا سَكَنَ مِنْ حَرَكَتِهِ

اَلسَّخَاءُ [es-seḣâ΄] (عَطَاءٌ [ʹaṯâ΄] vezninde) ve

اَلسَّخَا [es-seḣâ΄] (عَصَا [ʹaṡâ] vezninde) ve

اَلسُّخُوَّةُ [es-suḣuvvet] (سُمُوَّةٌ [sumuvvet] vezninde) ve

اَلسُّخُوُّ [es-suḣuvv] (عُلُوٌّ [ʹuluvv] vezninde) Civân-merdlik eylemek ve civân-merd olmak maʹnâsınadır; yukâlu: سَخَى الرَّجُلُ وَسَخَا وَسَخُوَ وَسَخِيَ سَخَاءً وَسَخًا وَسُخُوَّةً وَسُخُوًّا مِنَ الْبَابِ الثَّالِثِ وَالْأَوَّلِ وَالْخَامِسِ وَالرَّابِعِ وَيُقَالُ سَخَا بِكَذَا أَيْ جَادَ

Vankulu Lugatı - السخو maddesi

اَلسَّخْوُ [es-saḣv] (sîn’in fethi ve ḣâ’nın sükûnuyla) Külü aralayıp âteşin közin izhâr etmek; yukâlu: سَخَوْتُ النَّارَ أَسْخُوهَا سَخْوًا مِنَ الْبَابِ الْأَوَّلِ وَذَلِكَ إِذَا أَوْقَدْتَ فَاجْتَمَعَ الْجَمْرُ وَالرَّمَادُ فَفَرَّجْتَهُ Ve bunda bir lügat dahi vardır, Ebû ʹAmr rivâyeti üzere ki o سَخَيْتُ النَّارَ أَسْخَاهَا سَخْيًا dir, mislu: لَبِثْتُ أَلْبَثُ لَبْثًا Ve âteşe yer etmeğe dahi derler; tekûlu: أَسْخِ نَارَكَ أَيِ اجْعَلْ لَهَا مَكَانًا تُوقَدُ عَلَيْهِ