Kamus-ı Muhit - السوائية maddesi

السَّوْءُ [es-sev΄] (sîn’in fethiyle) ve

السَّوَاءُ [es-sevâ΄] (سَحَابٌ [seḩâb] vezninde) ve

السَّوَاءَةُ [es-sevâ΄et] (سَحَابَةٌ [seḩâbet] vezninde) ve

السَّوَايَةُ [es-sevâyet] (عَبَايَةٌ [ʹabâyet] vezninde ki hemze, yâ’ya mübeddeledir) ve

السَّوَائِيَةُ [es-sevâ΄iyet] (عَلاَنِيَةٌ [ʹalâniyet] vezninde) ve

الْمَسَاءَةُ [el-mesâ΄et] (mîm’in fethiyle) ve

الْمَسَائِيَةُ [el-mesâ΄iyet] (bunun aslı مَسَاوِئَةٌ [mesâviʹet] olmakla maklûbdur) ve

الْمَسَايَةُ [el-mesâyet] ve

الْمَسَاءُ [el-mesâ΄] ve

الْمَسَائِيَّةُ [el-mesâ΄iyyet] (teşdîd ile) Bir kimseye hoşlanmayıp münfaʹil ve gam-gîn olacak iş etmek maʹnâsınadır ki kemlik ve kötülük eylemek taʹbîr olunur; yukâlu: سَاءَهُ يَسُوءُهُ سَوْءًا وَسَوَاءً وَسَوَاءَةً وَسَوَايَةً وَسَوَائِيَةً وَمَسَاءَةً وَمَسَائِيَةً وَمَسَايَةً وَمَسَاءً وَمَسَائِيَّةً إِذَا فَعَلَ بِهِ مَا يَكْرَهُ

Vankulu Lugatı - السوائية maddesi

اَلسَّوَائِيَةُ [es-sevâ΄iyet] (ʹalâ-vezni اَلْكَرَاهِيَة [el-kerâhiyet]) ve

اَلْمَسَائِيَةُ [el-mesâ΄iyet] (mîm’in fethi ve hemze’nin kesriyle) Bî-huzûr etmek, nitekim mürûr etti, yukâlu: سُؤْتُ الرَّجُلَ سَوَائِيَةً وَمَسَائِيَةً أَيْ سَاءَ مَا رَآهُ مِنِّي Kâle Sîbeveyhi: سَأَلْتُهُ يَعْنِي الْخَلِيلَ عَنْ سُؤْتُهُ سَوَائِيَةً قَالَ هِيَ فَعَالِيَةٌ بِمَنْزِلَةِ عَلَانِيَةٍ وَالَّذِينَ قَالُوا سَوَايَةً حَذَفُوا الْهَمْزَةَ وَأَصْلُهُ الْهَمْزُ قَالَ وَسَأَلْتُهُ عَنْ مَسَائِيَةٍ فَقَالَ هِيَ مَقْلُوبَةٌ وَأَصْلُهَا مَسَاوِئَةٌ فَكَرِهُوا الْوَاوَ مَعَ الْهَمْزَةِ وَالَّذِينَ قَالُوا مَسَايَةً حَذَفُوا الْهَمْزَةَ تَخْفِيفًا وَقَوْلُهُمُ الْخَيْلُ تَجْرِي عَلَى مَسَاوِئِهَا أَيْ إِنَّهَا وَإِنْ كَانَتْ بِهَا أَوْصَابٌ وَعُيُوبٌ فَإِنَّ كَرَمَهَا وَجَوْدَتَهَا يَحْمِلُهَا عَلَى الْجَرْيِ