اَلصَّبِيُّ [eṡ-ṡabiyy] (غَنِيٌّ [ġaniyy] vezninde) Henüz sütten kesilmemiş oğlana denir; yukâlu: مَعَهُ صَبِيٌّ وَهُوَ مَنْ لَمْ يُفْطَمْ بَعْدُ Ve gözün bebeğine ıtlâk olunur. Ve kulak yumuşağının altı yanında olan kemiğe denir. Ve kılıcın ağzına denir, ʹalâ-kavlin ağzının ortasında sövelen tümseğe denir. Ve ayağın ucuna denir; yukâlu: بِهِ وَجَعٌ فِي صَبِيِّ قَدَمِهِ أَيْ رَأْسِ قَدَمِهِ Ve çene kemiklerinin uçlarına denir; cemʹi أَصْبِيَةٌ [aṡbiyet] gelir ve أَصْبِى [aṡbî] gelir ve صِبْوَةٌ [ṡibvet] gelir ṡâd’ın kesriyle ve صَبْيَةٌ [ṡabyet] gelir ṡâd’ın fethi ve bâ’nın sükûnuyla ve صِبْيَةٌ [ṡibyet] gelir ṡâd’ın kesriyle ve صِبْوَانٌ [ṡibvân] ve صِبْيَانٌ [ṡibyân] gelir ṡâd’ların kesri ve zammıyla.
اَلصَّبِيُّ [eṡ-ṡabiyy] (ṡâd’ın fethi ve bâ’nın kesri ve yâ’nın teşdîdiyle) Oğlan, gulâm maʹnâsına.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı