اَلطَّائِشُ [eṯ-ṯâ΄iş] ve
اَلطَّيَّاشُ [eṯ-ṯayyâş] Hafîf ve bî-temkîn ve sebük-meşreb adama denir ki şelfe taʹbîr olunur. Ve
طَيَّاشٌ [ṯayyâş] Şol kimseye denir ki hiffet-i ʹaklından ve telâʹub-ı tabʹından bir düzeye durmayıp her lahza bir tarafa ve her ân bir ʹamele şürûʹ eder; yukâlu: رَجُلٌ طَائِشٌ وَطَيَّاشٌ أَيْ نَزِقٌ وَخَفِيفٌ وَكَذَلِكَ لاَ يَقْصِدُ وَجْهًا وَاحِدًا
اَلطَّيَّاشُ [eṯ-ṯayyâş] (ṯâ’nın fethi ve yâ’nın teşdîdiyle) Hafîf olan kimse.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı