اَلطَّيْسُ [eṯ-ṯays] (ṯâ’nın fethi ve yâ’nın sükûnuyla) ʹAded-i kesîre denir. Ve mutlakan yer yüzünde olan nesnelere denir, toprak ve hâr u hâşâk gibi. ʹAlâ-kavlin kesîrü’n-nesl olan mahlûka denir, sinek ve balık ve karınca ve sâ΄ir hevâmm gibi. Yâhûd hurde toprağa yâhûd deryâya denir, niteki طَيْسَلٌ [ṯaysel] dahi ʹale’l-hilâf bu maʹnâlaradır. Yâhûd mutlakan kesîr ve firâvân şey΄e denir, kum ve su ve sâ΄irleri gibi. Mü΄ellif burada yine müsâmaha eylemiştir. Ve bir nesne firâvân olmak maʹnâsına masdar olur; yukâlu: طَاسَ الشَّيْءُ يَطِيسُ طَيْسًا إِذَا كَثُرَ
اَلطَّيْسُ [eṯ-ṯays] (ṯâ’nın fethi ve yâ’nın sükûnuyla) Çok olan kuma ve çok olan suya ve dahi bunlardan gayrı nesneye ıtlâk olunur.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı