اَلطَّيْشُ [eṯ-ṯayş] (ṯâ’nın fethi ve yâ’nın sükûnuyla) Hafîf ve bî-temkîn ve sebük-meşreb olmak maʹnâsınadır; yukâlu: طَاشَ الرَّجُلُ يَطِيشُ طَيْشًا إِذَا نَزِقَ وَخَفَّ Ve bir kimsenin ʹaklı gitmek maʹnâsınadır; yukâlu: طَاشَ الرَّجُلُ إِذَا ذَهَبَ عَقْلُهُ Ve ok nişâna değmeyip çavıp gitmek maʹnâsınadır; yukâlu: طَاشَ السَّهْمُ عَنِ الْهَدَفِ إِذَا جَازَ عَنْهُ وَلَمْ يُصِبْهُ
اَلطَّيْشُ [eṯ-ṯayş] (ṯâ’nın fethi ve yâ’nın sükûnuyla) Ok nişândan ʹudûl etmek. Ve
طَيْشٌ [ṯayş] Hiffete dahi derler.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı