اَلْعُتُوُّ [el-ʹutuvv] (عُلُوٌّ [ʹuluvv] vezninde) ve
اَلْعُتِيُّ [el-ʹutiyy] (ʹayn’ın zammı ve tâ’nın kesriyle) ve
اَلْعِتِيُّ [el-ʹitiyy] (kesreteynle) Haddi mütecâviz serkeşlikle tekebbür eylemek maʹnâsınadır; yukâlu: عَتَا الرَّجُلُ عُتُوًّا وَعُتِيًّا وَعِتِيًّا مِنَ الْبَابِ الْأَوَّلِ إِذَا اسْتَكْبَرَ وَجَاوَزَ الْحَدَّ Ve
عُتِيٌّ [ʹutiyy] (ʹayn’ın zammı ve fethiyle) Pek kocamak maʹnâsına müstaʹmeldir; yukâlu: عَتَا الشَّيْخُ عُتِيًّا إِذَا كَبِرَ وَوَلَّى
اَلْعُتُوُّ [el-ʹuṯuvv] (zammeteynle ve vâv’ın teşdîdiyle) Hadden tecâvüz etmek.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı