اَلْعَبِيبَةُ [el-ʹabîbet] (حَبِيبَةٌ [ḩabîbet] vezninde) عُرْفُطٌ [ʹurfuṯ] nâm şecerden ittihâz olunur bir nevʹ tatlı taʹâm ve şarâb ismidir; ʹalâ-kavlin عَبِيبَةٌ [ʹabîbet] عُرْفُطٌ [ʹurfuṯ] zamkının ʹırkıdır. Şârih der ki Aʹrâb-ı bâdiye sevîk dövecek tokmakla onu döverek nuzc buldukta şerbet edip içerler, meyan şerbeti gibi olur. Ve
عَبِيبَةٌ [ʹabîbet] Çukurca yerde biten رِمْثٌ [rimšamp;] nâm otun adıdır.
اَلْعَبِيبَةُ [el-ʹabîbet] (ʹayn’ın fethi ve bâ’nın kesri ve meddiyle) Şol nesnedir ki مَغَافِيرُ عُرْفُطٍ [meġâfîru ʹurfuṯ]tan damlar, yaʹnî dikenli ağacın zamkından damlar. مَغَافِيرُ [meġâfîr] مِغْفَرٌ [miġfer]in cemʹidir, mîm’in kesriyle ve ġayn-ı muʹceme ile zamk maʹnâsına. Ve عُرْفُطٌ [ʹurfuṯ] ʹayn-ı mühmelenin zammı ve râ-i mühmelenin sükûnu ve fâ’nın zammı ile ve ṯâ-i mühmele ile bir dikenli ağaçtır.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı