اَلْعِيَانُ [el-ʹiyân] (ʹayn’ın kesriyle) مُفَاعَلَةٌ [mufâʹalet]ten masdardır, bir kimseyi yâ bir nesneyi şübhesiz açıktan görmek maʹnâsınadır; ve minhu yukâlu: لَقِيتُهُ عِيَانًا أَيْ مُعَايَنَةً لَمْ يُشَكَّ فِي رُؤْيَتِهِ إِيَّاهُ Ve
عِيَانٌ [ʹiyân] İsm olur, çiftçi edevâtından bir demir âlete denir ki saban okunun tavkı olacaktır, cemʹi أَعْيِنَةٌ [aʹyinet] ve عُيُنٌ [ʹuyun] gelir zammeteynle.
اَلْعَيَّانُ [el-ʹayyân] (رَيَّانُ [reyyân] vezninde) ve
اَلْعَيَايَاءُ [el-ʹayâyâ΄] (ʹayn’ın fethiyle) ve
اَلْعَيُّ [el-ʹayy] (طَيٌّ [ṯayy] vezninde) ve
اَلْعَيِي [el-ʹayî] (فَعِيلٌ [faʹîl] vezninde) Vech-i mezkûr üzere bir nesneden ʹâciz ve dermânde adama denir. Ve عَيٌّ [ʹayy] ve عَيِي [ʹayî] kelimelerinin cemʹlerinde أَعْيَاءٌ [aʹyâ΄] ve أَعْيِيَاءُ [aʹyiyâ΄] gelir.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı