اَلْغَالُّ [el-ġâll] (teşdîd-i lâm’la) ve
اَلْغَلَّانُ [el-ġallân] (عَلَّانُ [ʹallân] vezninde) Susuz deveye denir; binâ-i âtîdendir; yukâlu: بَعِيرٌ غَالٌّ وَغَلَّانُ أَيْ عَطْشَانُ
اَلْغَالُّ [el-ġâll] (lâm’ın teşdîdiyle) Şol çukur yerdir ki onda ağaçlar biter. Ve سَلَمٌ [selem] ve طَلْحٌ [ṯalḩ] dedikleri ağaçlar ekseriyyâ o makûle yerlerde biter; yukâlu: غَالٌّ مِنْ سَلَمٍ كَمَا يُقَالُ عِيصٌ مِنْ سِدْرٍ وَقَصِيمَةٌ مِنْ غَضَا Nüsah-ı Cevherî’de böyle vâkiʹ olmuştur. Ve bu kelâmdan fehm olunan budur ki عِيصٌ [ʹîṡ] ağaç bittiği yerden ʹibâret ola, lâkin Cevherî bâb-ı ṡâd’da عِيصٌ [ʹîṡ] شَجَرٌ كَثيِفٌ مُلْتَفٌّ والمَنْبِتُ مَعِيصٌ demiştir. Ve قَصِيمَةٌ [ḵaṡîmet] feth-i ḵâf ve kesr-i ṡâd’la سِدْرٌ [sidr] bittiği yere derler. Ve
غَالٌّ [ġâll] Kezâlik bir otun ismidir.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı