اَلْفَغَا [el-feġâ] (ġayn-ı muʹceme ile عَصَا [ʹaṡâ] vezninde) غَفَا [ġafâ] kelimesiyle ki ġayn’ın takdimiyledir, cümle-i maʹnâda mürâdiftir ki zikr olundu. Ve küleğe denir; عُلْبَةٌ [ʹulbet] maʹnâsına. Ve ağaçtan düzülmüş kutuya denir. Ve çanağa ve kavataya denir. Ve ağız bir tarafa eğrice olmağa ve o gûne eğriliğe denir, yukâlu: فِي فَمِهِ فَغًا أَيْ مَيْلٌ
اَلْفَغَا [el-feġâ] (fâ’nın fethi ve elifin kasrıyla) Şol hurmâ koruğudur ki mütegayyir olup fâsid ola; yukâlu minhu: أَفْغَتِ النَّخْلَةُ
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı