اَلْفَغْرُ [el-faġr] (ثَغْرٌ [šamp;aġr] vezninde) Bir adam ağzını açmak maʹnâsınadır; yukâlu: فَغَرَ فَاهُ فَغْرًا مِنَ الْبَابِ الثَّالِثِ وَالْأَوَّلِ إِذَا فَتَحَهُ Ve ağız açılmak maʹnâsınadır; lâzım olur; yukâlu: فَغَرَ فُوهُ إِذَا انْفَتَحَ ve minhu yukâlu: هُوَ وَاسِعُ فَغْرِ الْفَمِ أَيْ بَابُهُ Yaʹnî “Ağzının yırtmacı vâsiʹdir.” Ve
فَغْرٌ [faġr] Henüz açılan güle ve şükûfeye denir, gonca-i nev-şükufte maʹnâsına.
اَلْفَغْرُ [el-faġr] (fâ’nın fethi ve ġayn’ın sükûnuyla) Ağzı açmak; yukâlu: فَغَرَ فَاهُ مِنَ الْبَابِ الثَّالِثِ أَيْ فَتَحَهُ Ve ağız açılmağa dahi derler; yukâlu: فَغَرَ فُوهُ أَيِ انْفَتَحَ يَتَعَدَّى وَلَا يَتَعَدَّى
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı