اَلْقَيْحُ [el-ḵayḩ] (ḵâf’ın fethi ve yâ’nın sükûnuyla) Kan karışmamış sâfî irine denir, مِدَّةٌ [middet] maʹnâsına. Ve
قَيْحٌ [ḵayḩ] Masdar olur, yara irin tutmak maʹnâsına; yukâlu: قَاحَ الْجُرْحُ يَقِيحُ قَيْحًا بِمَعْنَى قَاحَ يَقُوحُ قَوْحًا Pes vâvî ve yâ΄î olur.
اَلْقَيْحُ [el-ḵayḩ] (ḵâf’ın fethi ve yâ’nın sükûnuyla) İrin, مِدَّةٌ [middet] maʹnâsına ki ona kan karışmamış ola. Ve
قَيْحٌ [ḵayḩ] Yara irin akıtmağa dahi derler; yukâlu: قَاحَ الْجُرْحُ يَقِيحُ مِنَ الْبَابِ الثَّانِي إِذَا رَمَى
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı