اَللَّوَاقِحُ [el-levâḵiḩ]; yukâlu: اَلرِّيَاحُ اللَّوَاقِحُ وَلَا يُقَالُ الْمَلَاقِحُ وَهُوَ مِنَ النَّوَادِرِ Yaʹnî لَوَاقِحُ [levâḵiḩ] yüklü olan nâkalara derler, حَوَامِلُ [ḩavâmil] maʹnâsına. Ve rîh, sehâbı yüklü kılıcıdır, yüklü olucu değildir, bu sebebden لَوَاقِحُ [levâḵiḩ] مُلْقِحٌ [mulḵiḩ]in cemʹidir, nevâdirdendir dediler. Baʹzılar eyitti: لَوَاقِحُ [levâḵiḩ] aslı üzere yüklü maʹnâsınadır. Bu iʹtibâr ile ki riyâh kendi hayr ile yüklü olmayınca sehâbı yüklü kılmaz kaçan ki sehâb hayr yükü ile zuhûr etse onun hayr ile olan yükü riyâhta olan hayrdan nâşî olmuştur, pes bir iʹtibâr ile riyâh لَوَاقِحُ [levâḵiḩ] ve bir iʹtibâr ile مُلْقِحَاتٌ [mulḵiḩât] olur.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı