اَلْمِائَةُ [el-mi΄et] (mîm’in kesri ve hemzenin fethiyle) Yüz ʹadedin ismidir, Fârisîde sad müradifidir; fî zâtihi ism iken kelime-i uhrâya sıfat vâki olur; tekûlu: مَرَرْتُ بِرَجُلٍ مِائَةٍ إِبِلُهُ Ve bunda مَائِةٌ lafzı mecrûrdur, lâkin vasf bi’l-cümle olmakla kıyâs olan merfûʹ olmaktır. Ve مِائَةٌ [mi΄et] lafzının cemʹi مِآتٌ [mi΄ât] gelir ve مِئُونَ [mi΄ûn] gelir ki cemʹ-i müzekker-i sâlim sûretindedir ve مِئَى [mi΄â] gelir mîm’in kesriyle, مِعَى [miʹâ] vezninde. Şârih der ki Sîbeveyhi cemʹ-i ahîri inkâr eyledi, zîrâ müfredi iḩcâfla benât-ı harfeyn üzere kelime cemʹlenmez. İntehâ.
اَلْمِائَةُ [el-mi΄et] (mîm’in kesri ve hemzenin fethiyle) Yüz ki merâtib-i ʹadeddir. Aslı مِئًى dir,مِعًى [miʹâ] vezni üzere, hâ yâ’dan ʹıvaz olmuştur.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı