Kamus-ı Muhit - المذاق maddesi

اَلْمَذَّاقُ [el-mežžâḵ] (شَدَّادٌ [şeddâd] vezninde) ve

اَلْمُمَاذِقُ [el-mumâžiḵ] (مُنَافِقٌ [munâfiḵ] vezninde) Dostluğu hulûs ve safvet üzere olmayan kimseye denir, ahbâb-ı zamâne gibi; yukâlu: رَجُلٌ مَذَّاقٌ وَمُمَاذِقٌ أَيْ غَيْرُ مُخْلِصٍ

اَلذَّوْقُ [ež-ževḵ] (سَوْقٌ [sevḵ] vezninde) ve

اَلذَّوَاقُ [ež-ževâḵ] (سَحَابٌ [seḩâb] vezninde) ve

اَلْمَذَاقُ [el-mežâḵ] (mîm’in fethiyle) ve

اَلْمَذَاقَةُ [el-mežâḵat] (hâ’yla) Tatmak maʹnâsınadır; yukâlu: ذَاقَهُ يَذُوقُهُ ذَوْقًا وَذَوَاقًا وَمَذَاقًا وَمَذَاقَةً إِذَا اخْتَبَرَ طَعْمَهُ Ve pekliğini ve gevşekliğini denemek için yayın kirişini çekmek maʹnâsına müstaʹmeldir; yukâlu: ذَاقَ الْقَوْسَ إِذَا جَذَبَ وَتَرَهَا اِخْتِبَارًا Ve

ذَوَاقٌ [ževâḵ] (سَحَابٌ [seḩâb] vezninde) Tadılacak cüz΄îce şey΄e denir ki tadımlık taʹbîr olunur; ve minhu yukâlu: مَا ذَاقَ ذَوَاقًا أَيْ شَيْئًا

Vankulu Lugatı - المذاق maddesi

اَلْمَذَّاقُ [el-mežžâḵ] (mîm’in fethi ve žâl’ın teşdîdiyle) Mahabbeti hulûs üzere olmayan.

اَلْمَذَاقُ [el-mežâḵ] ve

اَلْمَذَاقَةُ [el-mežâḵat] (fethateynle) Bi-maʹnâhu eyzan; yukâlu: ذُقْتُ الشَّيْءَ أَذُوقُهُ ذَوْقًا وَذَوَاقًا وَمَذَاقًا وَمَذَاقَةً Ve

ذَوَاقٌ [ževâḵ] Tadılan nesneye dahi ıtlâk olunur; yukâlu: مَا ذُقْتُ ذَوَاقًا أَيْ شَيْئًا Ve haber almağa dahi derler; tekûlu: ذُقْتُ مَا عِنْدَ فُلَانٍ إِذَا خَبَرْتَهُ Yaʹnî onun katında olanı bilsen. Ve yayın berkliğin bilmek için kirişin çekmeğe dahi derler; tekûlu: ذُقْتُ الْقَوْسَ إِذَا جَذَبْتَ وَتَرَهَا لِتَنْظُرَ مَا شِدَّتُهَا