اَلرَّفْشُ [er-refş - er-rufş] (râ’nın fethi ve zammı ve fâ’nın sükûnuyla) ve
اَلْمِرْفَشَةُ [el-mirfeşet] (مِكْنَسَةٌ [mikneset] vezninde) Çapa taʹbîr olunan âlete denir ki çiftçiler ve bâg-bânlar kullanırlar; ve minhu kavluhum: ḣمِنَ الرَّفْشِ إِلَى الْعَرْشِḢ Yaʹnî مِجْرَفَةٌ [micrefet] ile toprak sıyırıp rencberlik ederken serîr-i saltanata nâ΄il oldu. O makûle kimse gerdiş-i devr ile ser-i kâra geçtikte darb olunur. Ve
رَفْشٌ [refş] Masdar olur, bir nesneyi dövüp ufatmak maʹnâsına; yukâlu: رَفَشَ الشَّيْءَ رَفْشًا مِنَ الْبَابِ اْلأَوَّلِ إِذَا دَقَّهُ هَرَسَهُ Ve refâh ve niʹmet sâhibi olmakla nefîs yiyip içmek maʹnâsınadır; yukâlu: هُوَ يَرْفُشُ أَيْ يَأْكُلُ وَيَشْرَبُ جَيِّدًا فِي النِّعْمَةِ
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı