اَلْمُشَاقَاةُ [el-muşâḵât] (مُبَاهَاةٌ [mubâhât] vezninde) Bir kimse ile cenk makûlesi şiddetli işe dürüşüşmek maʹnâsınadır; yukâlu: شَاقَاهُ إِذَا عَالَجَهُ فِي الْحَرْبِ وَنَحْوِهَا Ve bâb-ı mugâlebede istiʹmâl olunur ki bir taʹab ve mihnetli işe dürüşüp zahmetine tahammül eylemek bâbında yarışmak maʹnâsınadır; yukâlu: شَاقَاهُ أَيْ غَالَبَهُ فِي الشَّقَاءِ فَشَقَاهُ يَشْقُوهُ أَيْ غَلَبَهُ
اَلْمُشَاقَاةُ [el-muşâḵât] (mîm’in zammıyla) Zahmet çekip bir nesneye dürüşmek; ve tekûlu min bâbi’l-mubâlagati: شَاقَانِي فُلَانٌ فَشَقَوْتُهُ أَشْقُوهُ أَيْ غَلَبْتُهُ Yaʹnî “Onunla zahmet çekmeden mübâhase edip galebe ettim.”
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı