اَلْمُشَاعَرَةُ [el-muşâʹaret] (مُفَاعَلَةٌ [mufâʹalet] vezninde) İki şâʹir birbiriyle şiʹr söyleşmek maʹnâsınadır ve bâb-ı mübâlagada istiʹmâl olunur; yukâlu: شَاعَرَهُ فَشَعَرَهُ أَيْ كَانَ أَشْعَرَ مِنْهُ Ve ʹavretle bir شِعَارٌ [şiʹâr] içre yatıp uyumak maʹnâsınadır; yukâlu: شَاعَرَ الْمَرْأَةَ إِذَا نَامَ مَعَهَا فِي شِعَارٍ
اَلْمُشَاعَرَةُ [el-muşâʹaret] (mîm’in zammı ve ʹayn’ın fethiyle) Şiʹr edişme. Ve bâb-ı mugâlebeden شَاعَرْتُهُ فَشَعَرْتُهُ أَشْعُرُهُ gelir ʹayn’ın fethiyle, ben ona şiʹr demede gâlib geldim maʹnâsına. Ve
مُشَاعَرَةٌ [muşâʹaret] İki kimse bir gömlekte yatmağa da derler; yukâlu: شَاعَرْتُهُ أَيْ نَاوَمْتُهُ فِي شِعَارٍ وَاحِدٍ
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı