اَلْمُشَانَقَةُ [el-muşâneḵat] (مُفَاعَلَةٌ [mufâʹalet] vezninde) ve
اَلشِّنَاقُ [eş-şinâḵ] (قِتَالٌ [ḵitâl] vezninde) Bir kimse devâbb ve mevâşîsini âherin devâbb ve mevâşîsine katıp karıştırmak maʹnâsınadır ki edâ-i zekâtta hîle sûretidir; yukâlu: شَانَقَهُ مُشَانَقَةً وَشِنَاقًا إِذَا خَلَطَ مَالَهُ بِمَالِهِ Ve zekât müretteb olmayan iki farîza beyninden zekât almak maʹnâsınadır, meselâ sâ΄ime devenin nisâbı beş olmakla onda bir şât alınır, nisâb-ı sânîsi on olmakla onda iki şât alınır, sâlisi on beş olmakla onda üç şât alınır. Pes شِنَاقٌ [şinâḵ] beş ile on ve on ile on beş mâ-beyninden almaktır ki bunlarda nesne lâzım gelmez; ve minhu’l-hadîsu: “لاَ خِلاَطَ وَلاَ وِرَاطَ وَلاَ شِنَاقَ” Ve bunlar mâddelerinde bast ve beyân olundu.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı