اَلْمُوشَانُ [el-mûşân] ve
اَلْمُشَانُ [el-muşân] (mîm’lerin zammıyla) ve
اَلْمِشَانُ [el-mişân] (كِتَابٌ [kitâb] vezninde) Bir cins hurmâdır ki cümlesinin atyebidir. Kâle’ş-şârih ve minhu’l-meselu: “بِعِلَّةِ الْوَرَشَانِ تَأْكُلُ رُطَبَ الْمُشَانِ”
اَلْمُشَانُ [el-muşân] (mîm’in zammı ve şîn’in tahfîfiyle) Bir cins hurmâ. Ve fi’l-meseli: “بِعِلَّةِ الْوَرَشَانِ تَأْكُلُ رُطَبَ الْمُشَانِ” وَلَا تَقُلْ الرُّطَبَ الْمُشَانَ بِالتَّوْصِيفِ بَلْ بِالْإِضَافَةِ Ve وَرَشَانٌ [vereşân] fethateynle tuyûr cinsinden kumruya derler yaʹnî kumru bahânesiyle hurmâyı tenâvül edersin.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı