اَلْمُشَارَفَةُ [el-muşârefet] (مُفَاعَلَةٌ [mufâʹalet] vezninde) Bu dahi yüksek yere çıkmak maʹnâsınadır; yukâlu: شَارَفَ الْمَرْبَأَ إِذَا عَلاَهُ Ve bir kimse ile şân ve şeref bâbında müfâhare eylemek maʹnâsınadır; yukâlu: شَارَفَهُ إِذَا فَاخَرَهُ فِي الشَّرَفِ
اَلْمُشَارَفَةُ [el-muşârefet] (mîm’in zammı ve râ’nın fethiyle) Tefâhur edişme; tekûlu: شَارَفْتُ الرَّجُلَ إِذَا فَاخَرْتَهُ أَيُّنَا أَشْرَفُ Yaʹnî birbirine hangimiz eşreftir demektir. Ve
مُشَارَفَةٌ [muşârefet] Bir nesnenin üzerine havâle olmak; yukâlu: شَارَفْتُ الشَّيْءَ إِذَا أَشْرَفْتَ عَلَيْهِ
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı