اَلْمَضْحُ [el-maḋḩ] (ḋâd-ı muʹceme ile مَدْحٌ [medḩ] vezninde) Bir kimsenin ʹırz ve nâmûsuna şeyn ve nakîsa vermek maʹnâsınadır; yukâlu: مَضَحَ عِرْضَ فُلاَنٍ مَضْحًا مِنَ الْبَابِ الثَّالِثِ إِذَا شَانَهُ Ve bir kimsenin üzerinden bir nesneyi defʹ eylemek maʹnâsınadır; yukâlu: مَضَحَ عَنْهُ إِذَا ذَبَّ عَنْهُ Ve deve sürüsü yabana perâkende olmak maʹnâsınadır; yukâlu: مَضَحَتِ اْلإِبِلُ إِذَا انْتَشَرَتْ Ve kırba ve tulum makûlesi sızmak maʹnâsınadır; yukâlu: مَضَحَتِ الْمَزَادَةُ إِذَا رَشَحَتْ Ve güneşin pertevi her yere şâmil olmak maʹnâsınadır; yukâlu: مَضَحَتِ الشَّمْسُ إِذَا انْتَشَرَ شُعَاعُهَا
اَلْمَضْحُ [el-maḋḩ] (mîm’in fethi ve ḋâd’ın sükûnuyla) ʹIrza ʹayb vermek; yukâlu: مَضَحَ فُلَانٌ عِرْضَهُ
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı